Тiрлiктен мына қалып, қалғып барам,                                                              Айманбетов Дәурен 
 Оят менi!                                                                                                       Махаббат - ертегі әлемі.
 Оят менi, түс көрiп қаңғып барам.                                                                  Пейіштің бағы - перделі, әдемі...
 Мәңгi ұйықтап теңiзге атқан тастай,                                                               Шөлдесең гүлім, көрсетем жолды,
 Тұңғиыққа, келмеске қарғып барам                                                               Өтінем, ерте бар мені. 

Шаршадым! ентігім енді, басылар ма екен,
  Жұбат мені!
  Жұбат мені, кел де тез қасыңа ал көкем.
  Ғашығым не етем, бұл түні Ай таратқан,
  Сәулесіндей мойныңа асыла кетем.

Жоқ, бірақ, қажет емес, мүсіркерсің,
  Аяп мені.
  Аяп менің, рухымды кішіртерсің.
  Қысым көрсін деміккен жүрек мейлі,
  Тәтті, мамық, оятпа, түсін көрсін!

Шағым сол, қайтем оны той біткесін,
  Жылат мені!
  Жылат мені, тұрасың айтып несін?!
  Қайтып кесін немесе оралмасын,
  Ертегінің бұл бітпес қой нүктесін!
  Қой нүктесін!!!