Өшірем бәрін...
Өшірем бәрін...
Сіздің үн...сіздің леп...және біздің елестерді,
Өкпелеп алып, қайта қауышар егестерді,
Жалған жанар, жымию...
және жалған «еместерді...»
Бәрін өшірем...
Шарпып өткенімен өкініш - алау, күймеймін,
Әдеттегі «үтір» емес, «нүкте» қойдым...іій мейлін!
Не десе де енді...құрыыып
кеткір...сүюсіз кет, сүймеймін!
| 
