Қазақ - қашанда қызын қадірлеген халық. «Қыз – қонақ» деп білген дана бабаларымыз қыздарын еркелетіп өсірген. Еркелету дегеніміз - бетімен жіберу емес, керісінше қыз баланың жүрегіне мейірім жылуын сіңіру. Ал, адамның жүрегіне жылылықты біз кітаптан оқып емес, нақты бір амалдар арқылы кіргіземіз. Қыз бала - болашақ ана, ал ананың қоғамдағы орны бәрімізге белгілі. Батыр, ғалым, өнер иесі, қайраткер, т.б. тұлғалардың бәрі ананың құрсағынан шығады, әрі оны дүниеге әкелуші құдірет – ана. Қазақ: «алып анадан туады» деп бекер айтпаған. Өйткені, анасының құрсағында жатқан бала – анасынан тек қорек ғана алмайды, сонымен қатар өміріне қажет бүкіл рухани азықты бойына сіңіреді. Анасы көңілді болса, бала жайлы, ал анасы ашулы болса, бала мұңды... Демек, дүниеге келетін сәби, жас ұрпақ дені сау, қабілетті, мейірімді болуын қаласақ, онда қазақ қызының тәрбиелі, мейірімді болуына көңіл бөлу керек екен. Бүгінгі таңда қазақ қыздарының көпшілігінің (барлығының емес!) рухани ахуалы жақсы деп айту қиын. Оған қарындастарымызды ғана кінәлау, әрине, орынсыз. Сондықтан, қазақ қызының – иманды, білімді, әдепті, мейірімді, көркем мінезді, табанды, төзімді, сабырлы, адал, бір сөзбен айтқанда, ҚАЗАҚИ болуына, барлығымыз, тіпті мемлекет ат салысуы керек. Өйткені, қызы бұзылған ел оңбайды...
